10 Kasım 2012 Cumartesi

AİLEDE ÇOCUĞUN YERİNİN VE AİLE İÇİNDEKİ ÖZEL SORUNLARIN RUH SAĞLIĞI ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

Ailede Çocuğun Yerinin Ruh Sağlığı Üzerindeki Etkileri

Doğuş Sırası

Aile içindeki etkileşim çocuk sayısından ve doğuş sırasından da etkilenir. Annebabaların
çocuklarına karşı davranışları çocukların doğumuyla değişimine uğrar. İlk çocuk
öncelikle tek çocuktur. Hem çok sevilir hem de sıkı bir denetim altına alınır. İlk çocuk diğer
çocukların doğumundan sonra bazı sorumlulukları omuzlamak zorunda kalır. Büyük çocuğa
kardeşi doğduktan sonra aile içinde yaşanacak değişiklikler önceden anlatılmalıdır.
Yetişkinlerden göreceği destek ve anlayışla, büyük çocuk yeni kardeşin gelmesiyle
oluşabilecek sarsıntıyı kolay atlatabilir. Genellikle ailenin ilk çocukları kardeşlerinin
sorumluluklarını da üstlenmek zorunda kaldıkları için ( daha çok ebeveynlerin sorumluluk
yüklemeleri) kendi kendilerine yetme, daha çabuk olgunlaşma ve koruyucu tavır geliştirme
zorunda kalırlar. Bunları sürekli davranışa dönüştürürler. Evde abla-ağabey modeli yanında
kardeşlerine arkadaş, anne-babaya yardımcı rolü üstlenirler. İlk çocuklar ileriki yaşamlarında
problemlerini kendileri çözebilen, tek başına yeterlik gösterebilen yetişkinler olurlar.
Ortanca çocuklar gelişim dönemlerinde büyük ve küçük kardeşlere nazaran biraz daha
şanssızdırlar. Büyük kardeşin hâkimiyeti, küçük kardeşin korunmacılığı arasında kişiliklerini
ortaya koyamazlar. Ya tamamen içe kapanık ya da çok fazla dışa dönük kişilik
geliştirebilirler. Bu durum genellikle ortanca çocuklarda daha az sevgi, daha az ilgi olduğu
düşüncesini uyandırabilir. Bu nedenle de anne-babaların dikkatini çekebilmek için gereksiz
aşırı davranışlar gösterebilirler.
Ailede en son dünyaya gelen küçük çocuklar ailedeki tüm bireyler tarafından her
zaman küçük olarak görülürler. Anne-babanın yaklaşımları çocuklar arasında gerekli
dengeyi sağlamazsa kendine güvensiz, problemlerle başa çıkamayan ve hataları hep kabul
gören bireyler olurlar. Anne-babanın çocuklar arasında kurduğu denge ve olumlu tutumlar
bu durumu değiştirebilir. Sürekli küçük çocuk muamelesi gören ve şımartılan çocuklar
benmerkezci ve sorunlarının başkaları tarafından çözülmesine alışkın oldukları için ilişki
yaşamlarında da böyle davranırlar.



ÇOCUK YETİŞTİRMEDE DİKKAT EDİLECEK NOKTALAR


Sevgi, Disiplin, Ödül ve Ceza

Çocuk yetiştirmede dikkat edilecek noktaların başında ailenin sevgi, disiplin, ödül ve
ceza anlayışları gelir. İnsan sevgi ile büyür olgunlaşır. İnsan sevme yeteneğini sevilerek
kazanır. Sevginin temel taşı kabul duygusudur. Çocuğun tek dayanağı anne-babasının
sevgisidir. Sevgi gereksinimi ömür boyu sürer ve sürekli doyurulması gerekir.
Çocuğun görünüşü, becerileri, başarıları sevgi konusu olmamalıdır. Çocuk koşulsuz
sevgi ister. Çocuk kendisiyle geçirilen zamana eş olarak sevilip sevilmediğini anlar. Çocuğu
sevmek, onunla bütünleşmek, bazı etkinliklerde onunla beraber olmak ve bir birey olarak
onun gerçeklerini anlamaya çalışmaktır.
Sevgiden yoksun büyümüş çocukta çeşitli uyum ve davranış bozuklukları görülebilir.
Kendisini dışlanmış kabul eden çocukta güvensizlik duygusu gelişir. Dengeli ve düzenli bir
aile yapısı oluşturmada disiplinin önemi büyüktür. Disiplin, kişilerin içinde yaşadıkları
toplumun genel düşünce ve davranışlarına uyum sağlamak amacıyla alınan önlemlerin tümü
olarak tanımlanabilir. Aile içinde etkili bir disiplin oluşturabilmek için aile bireylerinin
özgürlük sınırlarını bilmeleri gerekir. Disiplin kişinin kendisiyle başlar. Disiplinin amacı
düzenli, tutarlı ve sorumlu davranış alışkanlıkları kazandırmak olmalıdır. Aşırı hoşgörü ve
disiplin eksikliği çocukta bencillik ve anti-sosyal davranışların ortaya çıkmasına, aşırı
otoriter ve baskılı katı disiplin de anne-babaya karşı korku, nefret ve öfke duygularının
oluşmasına çocuğun bağımlı ve isyankâr olmasına neden olabilir.
Gerçek anlamda disiplin oluşturabilmek için yerinde kullanılan ödül ve ceza büyük
önem taşır. Ödül istendik davranışların pekişmesi amacıyla kullanılan ve çocuğun gelişimine
katkı sağlayan bir yöntemdir. Ödül çocuğa hak ettiği zaman verilmelidir. Görevini yapan
çocuk gereksiz yere ödüllendirilmemelidir. Güzel bir söz, bir öpücük, çocuğu övme gibi
ödüller sıklıkla uygulanmalı, maddi değeri olan ödüllere çok sık başvurulmamalıdır. Annebabanın
çocuğu takdir ve teşvik etmeleri onun için en büyük ödüldür. Çocuğun hangi
davranışından dolayı ödüllendiğini bilmesi de eğitsel açıdan önemlidir.
Ceza ise istenmeyen davranışların tekrar edilmesini engellemek amacıyla kullanılan
bir eğitim yöntemidir. Çocuk, ailenin ve toplumun kurallarına aykırı davrandığında ceza
almalıdır. Çocuk uyması gereken kuralları bilmeli ve bu kurallar uygulanırken çocuğa
tartışabilme hakkın da verilmelidir. Onur kırıcı ve çocuğun kendisini savunmasına fırsat
tanımadan verilen ceza, çocuğun özgüvenini sarsar ve bağımsızlaşmasını engeller. Suç ve
ceza arasında denge olmalıdır. Ceza kabul edilebilir ölçülerde ve çocuğa yaptığı olumsuz
davranışı düşündürecek nitelikte olmalıdır. Bazı ailelerde dayak bir ceza yöntemi olarak
kullanılır. Dayak istenmeyen davranışların artmasına neden olur. Dayak çocuğun annebabasına
karşı korku, öfke ve kızgınlık içinde olmasına neden olur. Saldırgan olmayı,
sorunlarını şiddet yoluyla çözmeyi öğretir. Dayak yiyen çocukta oluşması gereken iç disiplin
bozularak zayıf vicdan ve ahlak gelişimine yol açar.
Ödül ve cezanın kullanılmasında eşler tutarlı olmalıdır.


AİLE YAPISI VE ÖNEMİ


Aile anne-baba ve çocuklardan oluşan en küçük toplumsal kurumdur. Günümüzde
gelişen ve değişen toplum yapısıyla birlikte aile yapısında da değişim kaçınılmaz olmuştur.
Hızlı kentleşme ve endüstri alanındaki gelişim aile yapısını da etkilemiştir.
Özellikle kırsal kesimde geleneklerin ağır bastığı geniş aile tipi yaygındır. Erkeğin
egemen olduğu bu aile ortamında üretim ve tüketim faaliyetleri hep birlikte yapılır. Geniş
ailede yetki erkekte, sorumluluk ise kadındadır. Aile düzeni büyüklerin deneyimleri ve
kararları doğrultusunda kurulur ve sürdürülür. Eşler çocuk eğitimi konusunda tek söz sahibi
olmayabilirler.


9 Kasım 2012 Cuma

36- 72 AY ÇOCUĞUNDA TUVALET EĞİTİMİ


Tuvalet Alışkanlığı

Çocuklar bireysel farklılık göstermekle beraber 18. aydan itibaren tuvalet eğitimi
almaya hazır hale gelirler. 36 aya gelindiğinde, yine çocuklar arası değişkenlik göstermekle
birlikte birçoğu tuvalet eğitimi alışkanlığı kazanmış durumdadır. Ancak bazı çocuklar 4
yaşına kadar bu eğitimi almaya hazır olmayabilir. Tuvalet eğitimini kazanmış olsa bile bazı
çocuklarda ara sıra gündüz ve gece alt ıslatma görülebilir. Çocuk 4 yaşına geldiği halde
tuvalet eğitimini tamamlamamış ise bu bir soruna işaret edebilir. Bir uzmana danışılması
gereklidir.
Oyun çağı çocukları özellikle oyunlara odaklandıkları zaman tuvaletini ertelemektedir.
Bazen de çok fazla idrar tuttukları için tuvalete yetişemeyip giysilerine kaçırmaktadırlar. Bu
durum çocuklar için çok olağandır. Bu konuda çocukları ara sıra uyarmak fayda sağlayabilir.


36- 72 AY ÇOCUĞUNDA GİYİNME


Giyinme Önemi

İlk çağlardan beri insanlar giyime gereksinim duymuşlardır. Giyim, insan bedenini dış
etkenlere karşı sıcaktan, soğuktan korur ve estetik bir görünüm sağlar. Giyim yeterli ve
mevsim koşullarına uygun olmalıdır.
Giyim tarzında insanların inançları, örf ve adetleri, meslekleri, beğenileri ve sosyal
faktörler belirleyici olmaktadır. Temiz ve özenli giyinmiş, bakımlı bir görünüme sahip
çocuklar çevrelerinde daha kolay kabul görmektedir ve bu da onların duygusal ve sosyal
gelişimi üzerinde olumlu etkiler yaratmaktadır.

36- 72 AY ÇOCUĞUNDA TEMİZLİK


Temizliğin Önemi ve Temizlik Araç Gereçleri

Kişinin kendi sağlığı olmak üzere, başkalarının da sağlığını korumanın en önemli aracı
temizliktir. Sadece beden temizliği değil, kullanılan her şeyi ve her ortamı temiz tutmak da
temiz olmanın gereğidir. Bireysel sağlığı tehdit eden hastalıklardan korunmak içinde kişisel
ve çevre temizliğini sağlamak önemlidir.
Anne, baba veya eğitimci tarafından çoğu zaman bizzat yapılarak öğretilen temizlik
uygulamalarının, 24- 30 aylıktan sonra çocuğun kendisi tarafından yapılabilmesi için ortam
sağlanması gerekmektedir. Örneğin tuvaletten sonra ve yiyeceklere dokunmadan önce ellerin
yıkanması bir alışkanlık olmalıdır. Temizliğin, sadece görünür kirlenme olduğunda
yapılması yeterli değildir. Örneğin uykudan uyanınca yüzün yıkanması, çamaşırların
değiştirilmesi, gündelik temizlik uygulamaları da temizlik için gereklidir. Her gün yapılan
işler arasında, mevsimine göre değişiklik göstermekle beraber, banyo yapma bir başka
temizlik uygulamasıdır.
Su ve sabun olmadan temizliğin sağlanması mümkün değildir. Gelişmiş toplumlarda
kişisel temizlikte en fazla kullanılan malzemelerin başında su ve sabun gelmektedir. Bunun
yanı sıra banyo süngerleri, lifler, diş fırçalar, el ve ayak temizliği ile vücut temizliğinde
kullanılan fırçalar, tırnak makası ilk akla gelen temizlik araçlarıdır. Bunların tümü kişisel
kullanılması gereken araçlardır. Ayrıca temizliğin sağlandığı banyo, lavabo, tuvalet gibi
mekanların temizliği hijyen açısından önemlidir.


0-36 AY ÇOCUĞUNDA TOPLUMSAL KURALLAR


Toplumsal Kuralların Tanımı ve Önemi


Toplumsal kurallar, bireyin özel yaşamında ve toplum içinde uyması gereken
kuralların tümüdür.
Toplumsal kurallar sayesinde çocuk, toplumun bir üyesi olduğunu fark eder. Böylece
sosyal ortama uygun davranışlar göstermeyi öğrenir.
Çocuğun anne-babadan aldığı iki olgu vardır: Sevgi ve Eğitim. Sevgi; kabullenme,
koruma, kollama ve sevecenlik gibi bütün olumlu duyguları içerir. Eğitim ise; öğretilen her
şeyi, verilen bilgileri, becerileri, yasakları, kuralları, inançları, değer yargılarını, görgü
kurallarını ve insanın sosyalleşmesi için gerekli olan tüm toplumsal değerleri kapsar.
Disiplin; çocuk eğitiminin önemli bir parçasıdır. Aile içindeki denge ve düzenin
oluşturulmasında büyük önem taşır. Ancak disiplin, toplumumuzda "cezalandırma" ile
eşanlamlı olarak değerlendirilmektedir. Her ne kadar kelime anlamıyla "sertlik" ve
"kuralcılık" gibi kavramları çağrıştırıyorsa da gerçek anlamda disiplin, çocuğun topluma
uyumunu sağlayarak, davranışı yönlendirmeyi amaçlamaktadır. Disiplin, çocuğa istenilen
davranış ve alışkanlıkları öğretir. Kendi kendini denetleme ya da iç denetim demek olan
ahlak gelişimini sağlar. Disiplin, tutarlılık ve esneklik gibi temel ilkeleri içermelidir. Katı ve
baskıcı disiplinle davranışı yönlendirmeyi amaçlayan anne-baba; çocuğun kendilerine karşı
korku, öfke ve kızgınlık içinde olmasına sebep olur. Çocuğa saldırgan olmayı ve sorunlarını
şiddet yoluyla çözmeyi öğretir. Dolayısıyla çocukta zayıf vicdan ve ahlak gelişimine yol
açar.

Disiplin, bir eğitim aracı olarak düşünüldüğünde korkutma, utandırma, gururunu
kırma gibi kavramlarla iç içe olmamalıdır. Disiplinin iki temel amacı vardır; Birincisi,
çocuğa anlaşılır, kesin ve sınırları olan, güvenli bir ortam sunmaktır. Bu ortam çocuğun
sağlıklı gelişimi için gereklidir. Disiplinin ikinci amacı ise, çocuğun kendi kendini yönetme
yeteneği yani öz denetim kazanmasıdır. Çocuk denetim altında değilken de öğrendiklerini
uygulayabilmeli, kurallara uymayı sürdürebilmelidir. Ana babası yanındayken kurallara uyan
ama denetim kalkınca çığırından çıkan çocuk, öz denetim yeteneği kazanmamış demektir.

0-36 AY ÇOCUĞUNUN TUVALET VE TEMİZLİK EĞİTİMİNE YÖNELİK OYUNLAR

OYUN 1

Kova ve kürekle kumdan kaleler yapma gibi, bir nesnenin diğeri ile ilişkili olarak
uygun şekilde kullanıldığı sembolik oyun etkinlikleri çocukla oynanabilir. Oyuncak bir
bebeğin saçını fırça ile fırçalama, yüzünü bir bez ile yıkama, bebeğin evini oyuncak bir toz
bezi ile temizleme, oyuncak arabaları küçük bir kova ve bez ile yıkama gibi buna benzer
diğer oyunlar.

0-36 AY ÇOCUĞUNUN TUVALET VE TEMİZLİK EĞİTİMİ

 Çocuğun Temizliği

Beden ve ruh sağlığı açısından sağlıklı bir çocuk istiyorsak, çocuğun temizliğine önem
vermemiz gerekir.

Beden Sağlığı Yönünden

Temizlik hastalıklardan korunmanın ilk koşuludur. Bu sebeple temiz tutulan bir çocuk
kolay kolay hasta olmaz. Banyo bir egzersizdir. Temiz tutulan çocuğun derisi de temizdir.
Deri solunumu kolay olur, ter ve yağ bezleri vücuttaki zararlı maddeleri dışarı atarlar.
Böylece beden sağlığı da korunmuş olur.


0-36 AY ÇOCUĞUNUN BEDENSEL GELİŞİMİNE YÖNELİK OYUNLAR

OYUN 1

Bebek yüzükoyun pozisyonda iken yetişkin, uzağına sevdiği oyuncağı koyarak ona
doğru gelmesi ve oyuncağı alması için bebeği cesaretlendirir. Bebek sürünerek gitmek
istediğinde, vücudunu hareket ettirmesi için tabanlarından iterek bebeğe destek verilir.



0-36 AY ÇOCUĞUNUN KOKU, TAT ALMA VE GÖRME DUYUSU

Koku Alma Duyusuna YönelikMalzeme ve Oyunlar

Koku Kutuları

Plastik kapaklı şişelerin kapağı, kalın bir iğne ile koku çıkacak kadar delinerek içine
farklı kokusu olan malzemeler doldurulur. Çocuğa koklatarak, değişik kokuların farkına
varması sağlanabilir. Ayrıca 3 yaşından sonra kokusu benzer ve farklı olanları ayırmaları
istenebilir.

Koku Malzemeleri Sepeti

Farklı kokusu olan malzemelerden oluşan bir sepet hazırlanır. Çocuklara koklatarak,
kokular hakkında konuşulur ve kokuların nasıl olduğu hakkında açıklama yapmaları istenir.


0-36 ÇOCUĞUNA UYGUN DUYU EĞİTİMİNE YÖNELİK OYUNLAR

 OYUN 1

                4. aydan başlayarak sesli yastıklar yapılabilir. 25*25 ebatlarında iki tane yastık dikilir.
İçine pamuk veya kırpıntılar doldurulur. Yastıkların üzerine beş adet zil dikilir. Ziller
dikilirken rahat hareket edecek şekilde serbest kalmasına dikkat edilmelidir. Çocuğun
yatağının ayak ucuna konur ve tekmeleyerek ses çıkarması sağlanır.


0-36 AY ÇOCUĞUNA UYGUN DUYU EĞİTİMİ

Duyu Eğitimi

Yeni doğan bir bebek duyu sistemlerini kullanarak, çevreyi tanımaya dış dünyaya
uyum sağlamaya çalışmaktadır. Önceleri nesneleri ağzına alarak, onları bu yolla ayırt etmeye
çalışır. El ve kasları geliştikçe, dokunma duyusunu kullanarak çevreyi araştırır. Bu sebeple;
duyuların uyarılması ve tüm duyuların bir arada eşgüdüm içinde kullanılmasının sağlanması,
çocuğun tüm düzeylerdeki eğitiminde önemli katkılar sağlayacaktır. Bu bakımdan, küçük
yaşlardan başlayarak, bebeklerin duyularını uyarmak amacı ile bazı düzenlemeler
yapılmalıdır. Kültürümüz gereği, yaygın olarak kullanılan bebek eldivenleri, çocuğun
tırnaklarının kendisine zarar vermemesi için uzun süre kullanılmaktadır. Ancak, el en önemli
dokunma organı olduğu için ne kadar önce uyarıcıyla karşılaşırsa, bebeğin çevresini tanıması
ve öğrenmesi o kadar hızlı olacaktır. Bu sebeple ilk 15 gün sonunda bebeklerin tırnakları
kesilerek, eldivenlerinin çıkartılması gerekir. Bebeklerin duyularını uyarmak için öncelikle
farklı duyulara yönelik malzemelerin hazırlanması ile işe başlanmalıdır.

3.1. Dokunma Duyusuna YönelikMalzeme ve Oyunlar

Dokunma Sepeti

Her bebek için bir dokunma sepeti hazırlanmalıdır. Küçük bir sepet içerisine,
bebeklere farklı dokunma duyusu verebilecek malzemeler konulmalıdır. Bunlar: Sünger,
fırça, pamuk, top vb. olabilir. Hazırlanan sepetteki malzemeleri, bebeğin vücudunun farklı
bölgelerine (ayak tabanına, bacaklarına, gövdesine vb.) dokundurarak uyarılması
sağlanmalıdır. Bu oyun bebeğe giyinme, soyunma sırasında ya da alt değiştirme sırasında da
uygulanabilir. Annelere de banyo sırasında, bu oyunu oynaması önerilebilir. Bu oyunu bir
süre oynadıktan sonra, dokunma sepetindeki malzemeler zaman zaman değiştirilmelidir.


O-36 AY ÇOCUĞUNA UYGUN ÇEVRE DÜZENLEMESİYLE OYUNLAR

OYUN 1

Yetişkin, kırılmayan çelik aynaları bebeğin eline vererek, aynada kendisini izlemesini
sağlar. Ya da kucağına alarak büyük bir aynanın karşısına oturur. Kendisini aynada izlemesi
için ortam yaratır.


0-36 AY ÇOCUĞUNA UYGUN EĞİTİM ORTAMININ UYGUN DÜZENLENMESİ

Eğitim Ortamının Çocuğa Uygun Düzenlenmesi

Dekorasyon (Süsleme ve İç Düzen)


0-36 ay çocuğuna uygun eğitim ortamı hazırlanırken dekorasyon şöyle olmalıdır:

*Hazırlanacak çevre, her şeyden önce çocuğun gelişimine uygun, uyarıcı ve hareket
ihtiyacına cevap verebilecek , güvenli bir mekân olmalıdır.

*Beslenme, alt değiştirme, uyku ve oyun için ayrı ayrı alanlar olmalıdır.Örneğin uyku
için ayrılan bölümün sessiz olması gerekir.



0-36 ÇOCUĞUNU KAZALARDAN KORUMA

 Kazalardan Korunma

Bebek yürümeye başlayıp da evi tek başına dolaşabileceğini, yeni keşiflerde
bulunabileceğini fark ettiği zaman, artık hiçbir şey onu durduramaz. Her şeyi eline ve ağzına
almak ister. Neyin tehlikeli, neyin tehlikesiz olduğunu henüz ayıramaz. Bu da çok tehlikeli
sonuçlara varabilir. Bu nedenle annelerin aşırı dikkatli olması gerekir. Bebeklerin ağır
yaralanmasına, hatta ölmesine yol açan kazaları inceleyen uzmanların elde ettiği sonuçlara
göre bu kazaların %50-90’ı, ana babanın dikkatsizliği yüzünden kaynaklandığı tespit
edilmiştir.
Kazalar hiç beklenilmeyen zamanlarda ve biçimlerde olur. Bu sebeple önceden tedbirli
ve uyanık davranılmalı ki kötü sonuçlar önlenebilsin.
Resim 2.1: Ana babanın dikkatli olması gerekir

Evi Tehlikesiz Duruma Getirmek için Alınabilecek Önlemler

*Bebekler uyutulurken ve uyurken yüzleri kapatılmamalıdır.

*Balkon kapıları ve pencereler açık bırakılmamalıdır.


0-36 AY ÇOCUĞUNUN AÇIK HAVA GEREKSİNİMİ

 Açık Hava Gereksinimi

Bebeğin açık havaya çıkarılması, güneş alması her zaman gereklidir. Güneş ışığı
kemiklerin gelişmesine yardımcı olur. Böylece bebek, yeteri kadar D vitamini alacak
Raşitizm denen hastalığın ortaya çıkması engellenmiş olacaktır. Bebeklerin cildinde, cildi
güneşe karşı koruyan ”melanin” adlı doğal koruyucu yapılar henüz oluşmamıştır. Bu nedenle
1 yaşın altındaki bebekleri güneş ışığından korumalıyız. Bebek ilk güneşe çıktığında birkaç
dakika tutulmalı, bu süre her gün azar azar arttırılmalıdır. Kışın öğle vakitleri en sıcak
saatlerdir. Bu ayların öğle saatlerinde bebeği açık havaya çıkarmak iyi olur.
Çocuklar en rahat açık havada oynarlar. Çocuklar için açık havada oynamak büyük bir
ihtiyaçtır, özellikle ilkbaharda açık havada oynamaya can atarlar. Parklara, bahçelere
koşarlar. Açık hava oyun yerleri, trafiğe kapalı yerlerde olmalıdır. Tozlu, taşlı yerlerde
olmamalıdır.

Bebek ve Güneş

0-1 Ay: Yeni doğan bebeğin, özellikle ilk günlerinde ortam ısısı normal sınırlarının
üstüne yükseldiğinde, terleme fonksiyonu yeterli olmadığından vücut ısısı yükselebilir ve
bebeği olumsuz etkileyebilir. Bebekler bu ortamda, deri yoluyla çok miktarlarda sıvı
kaybedebilirler. Bu nedenle bebeklerin yaz aylarından güneş ışınlarının dik olduğu saatlerde
serin ortamlarda kalmasına ve oda ısısının 25 °C ’nin üstüne çıkmamasına dikkat edilmelidir.

1-12 Ay: Kemik gelişimi için gerekli bir vitamin olan D vitamini, güneş ışınlarının
yardımıyla vücutta sentezlenir. Bu vitamin özellikle hayatın ilk yıllarında sağlıklı bir gelişim
için şarttır. Her gün yarım saat; baş, kol ve bacakları çıplak olarak güneşlendirilen bebek,
vücudu için gerekli miktarı bu yolla sentezler. Cam, güneşin bu etkiye sahip ışınlarının
geçişini engellediğinden cam arkasından güneşlendirmenin faydası olmaz.

1 Yaş ve Üzeri Çocuklar: Çocuğunuzun güneşten faydalanmasını sağlamalı ancak
zararlarından korunmalıdır.


0 - 36 AYLIKLARLA DOĞRU İLETİŞİM KURMAK İÇİN OYUNLAR

OYUN 1


Bebekler kelimeleri tekrar tekrar işittiklerinde, beynin konuşma dil bölgeleri uyarılır.
Ne kadar çok konuşma işitilirse, beynin bu bölümleri de o kadar fazla büyür ve gelişir.
Bebeğe günlük olaylar hakkında öyküler anlatılmalı, şarkılar söylenmelidir. Bebek
beslenirken, altı ya da giysileri değiştirilirken yapılan işler hakkında bebekle sürekli
konuşulmalıdır. Örnek ”Şu anda bezini değiştiriyorum” veya “akşam yiyeceğimiz yemekleri
hazırlamaya çalışıyorum” gibi konuşmalar sırasında bebeğin neler yaptığından da
bahsedilebilir. Bebek kollarını ve bacaklarını sallarken” Şu anda kollarını ve bacaklarını
salladığını görüyorum” ya da bebek sesler çıkarırken “şimdi bana bir şey söylemek istediğini
duyuyorum “şeklinde, bebekle konuşulmalıdır.

0–36 AY ÇOCUĞUYLA İLETİŞİM

 0–36 AY ÇOCUĞUYLA İLETİŞİM


Anne-baba ve bebek arasındaki iletişim, bebek henüz anne karnındayken başlar ve
yaşam boyu devam eder.
Bebek doğduktan sonra konuşmasa da annesiyle iletişim kurmak için çabalar. Bebeğin
annesiyle iletişim kurmak için gösterdiği ilk girişimlerine; göz kontağı kurmaya çalışması,
bakışlarını takip etmesi, anlamsız sesler çıkarması ve gülümsemesi örnek olarak verilebilir.
Bebek beslenirken, altı ya da giysileri değiştirilirken yapılan işler hakkında, onunla
sürekli konuşulmalıdır. Bebeğe şarkı söylenmeli, parmak oyunları oynatılmalı, basit
hikâyeler anlatılmalı ve okunmalıdır.
Bebeğin hareketleri de takip edilmelidir. Bebek isteklerini ya da duygularını
ağlayarak, vücut hareketleriyle belli eder. Bu nedenle ağlamasına kayıtsız kalınmamalı,
bebek hemen kucağa alınmalıdır. Böyle davranıldığı zaman bebek anneye güven duyacak ve
ona bağlanacaktır.
Çocuk, iletişimi anne ve babasından öğrenir